Αυτές είναι κάποιες από τις δραστηριότητες που υλοποιήσαμε στο σχολείο μας για τις Απόκριες
Ζωγραφίσαμε τη στολή που θα φορέσουμε
Κάναμε μια ομαδική εργασία για να στολίσουμε το σχολείο μας
Φτιάξαμε ο καθένας την αγαπημένη του μάσκα
Φτιάξαμε κλόουν με χαρτοσακούλες
Την Τσικνοπέμπτη
(έχοντας ως αφορμή την ενασχόλησή μας με το Διάστημα)
αποφασίσαμε να μεταμφιεστούμε σε εξωγήινα τερατάκια
Φτιάξαμε αστεία καπέλα
και έναν ιπτάμενο δίσκο
Μπήκαμε στο δίσκο και φανταστήκαμε ότι ταξιδεύουμε στο Διάστημα.
Μετά παίξαμε, χορέψαμε και φάγαμε νόστιμα σουβλάκια που μας κέρασε ο Σύλλογος Γονέων του Δημοτικού σχολείου. Ευχαριστούμε!!!
Αποκριάτικο πάρτι
Ετοιμάσαμε την πρόσκληση για το πάρτι μας.
Εφοδιάσαμε τον μπουφέ μας με γλυκά και φαγητά
Φορέσαμε τις στολές μας
και έτοιμοι για……..πάρτι!!!
Μας επισκέφθηκε και ένας “κλόουν” ο Παρλαπίπας που έπαιξε μαζί μας
Είχαμε καλεσμένους τους φίλους μας της Α΄Δημοτικού και μαζί παίξαμε “Σπάσε το μπαλόνι”
“Χάσκα”
“Κάνε ό, τι κάνω”
και γαϊτανάκι
Καθαρά Δευτέρα
Διαβάσαμε το υπέροχο παραμύθι για την πίστη στο όνειρο”Το καλάμι που ονειρευόταν να πετάξει της Ελένης-Ξένης Τσούση
Μία ιστορία θα σας πω,για ένα όνειρο τρελό…
Σε ένα μικρό μικρό χωριό,κάποτε ,κάπου ,μα όχι εδώ,
πλάι πλάι στο ποτάμι το γοργό,
φύτρωσε ένα καλάμι λυγερό.
Ψήλωνε και θέριευε και τον κόσμο έβλεπε.
Μα ένα παράπονο πικρό
έβγαζε κάθε φύλλο του μικρό.
<<Αααχ να μπορούσα να πετώ…
Να φτάνω ως τον ουρανό!!!
Να δω τον κόσμο από ψηλά
κι άλλα καλάμια μακρινά…
Βαρέθηκα να είμαι εδώ
κι όλο να ακούω τον ποταμό.
Διόλου εγώ να περπατώ ούτε ένα βήμα …
Άδικο δεν ειν αυτό>>;
Ο ήλιος που το άκουγε,
γλυκά γλυκά το χάιδευε
και κάθε ακτίδα του ζεστή
παρέα του κανε στην πίκρα του αυτή.
Το σύννεφο κορόιδευε την τόση φαντασία.
<<Πότε καλάμι ακούστηκε σε ουρανοπορία;;
Είναι καλάμι….
Ρίζωσε στην γη για να πατάει
κι όχι όνειρα τρελά να χει πως θα πετάει>>.
Ο αέρας το λυπήθηκε και πήγε στα παιδιά ,
που πάιζαν φλεβαριάτικα σε μια γειτονιά.
Τους σφύριξε ακροπόταμα να βρουν την καλαμιά,
που ένα καλάμι λυγερό ,θε να ανταμώσει ουρανό.
Κι εκείνα έτσι έκαμαν
και κόψαν το καλάμι
και πήραν τρία ξύλα του
που ίσα τα μετρήσαν.
Με τέχνη μαζί τα δεσαν ,τα σφίξανε γερά
μην τα σκορπίσει ο άνεμος ,να είναι δυνατά.
Πολύχρωμο πουκάμισο του φόρεσαν
με κόλλα και χαρτί ,
χαρούμενο και όμορφο
σαν του Αρλεκίνου την στολή.
Ψαλίδισαν πολύχρωμα χαρτάκια και πανιά
και μ όλα τούτα φτιάξανε ξοπίσω του μια μακρουλή ουρά.
Μια Δευτέρα Καθαρή ,όπως το έθιμο καλεί
μες σε χαρούμενες φωνές
το ονειροπόλο μας καλάμι ,
την πρώτη του την πτήση ,ετοιμάστηκε να κάμει.
Πήρε ανάσα πολύυυ βαθιάαα .
Έκλεισε τα μάτια του για λίγο σφιχτά σφιχτάααα
και ετοιμάστηκε σαφώς
ψηλά να πετάξει…σαν χαρταετός!!!!!!!!!!!.
Το όνειρό του ήταν τρελό ..
Μα σαν βρέθηκε στον ουρανό ,
να κολυμπάει απαλά
και κόλπα να κάνει με την φανταχτερή του ουρά…,
ένιωσε πως τελικά,
όταν τα όνειρά του κανείς πολύ τα αγαπά,
…μπορεί…μπορεί να βγουν μια μέρα αληθινά!!
Ακόμη κι αν έχεις μάνα καλαμιά,
και ρίζες στο χώμα πολύ βαθιά,
αεροπόρου καριέρα μπορείς να κάνεις
αν έχεις πείσμα και πίστη στην καρδιά.
Και σας το λέω εγώ, ο άνεμος παιδιά ,
που έχω δει τόσα πολλά.
Να χετε πίστη στην καρδιάααα……
φςςςςςςςςςςςς…
